Mehmet Ali BOZGEYİK
Rüyada

Bir çift çağlayana bakıyorum sanki Yemyeşil bir yamaçtan Köpürüyor benliğimden sevgi Yükseliyor Sonra bırakıyor peşini imkansızın Ve olası olana dönüyor yönünü Aklında tutarak olanı Bu üzüntülü sürükleniş Acı bir kedere bulanıyor Hissetmez oluyor benliğim başka acıyı Alınan yaraları duymaz oluyorum Kıyıya vurdukça su beni her dönemeçte Derin bir uykuya dalıyorum mutluyum aslında Çağlayan aşağı ben yukarı Coşkun bir sevdayla alçalıp yükseliyoruz Bu mutlu rüyada Lanetlidir bilsin kim uyandırdıysa Tanrım nasıl unutulur bu gözler Neyi temsil ederler Onda bir bakış sadece Bende nehirler dereler denizler Aşk nedir diye sormayın Nasıl diye sorarsanız bilirim beyler