1967

İlk çığlığımda isyan vardı

Çin’deki zafer sarhoşluğundan almış rengini

Terazisi bozuk dünyaya

Ve ilk çığlığımda

Zeytin ağaçlarının budanmasına hayıflanmıştım biraz da

Çatıda guruldayan beyaz güvercinler

Kırmızıyla lekelenmesin diye

Disk-alifiye olmuş işçiler

Yeniden sahne alırken

Benimle beraber

Yeni bir kalbe kavuşmuştu

Güney Afrika da bir ölümcül vaka

Dr. Christian Bernard’la

Canım ay ayaklar altına alınmamıştı daha

Nijerya’da kırmızı-siyah

Nehirler akıyordu

Ve Kemal Tahir Devlet Anasını

Tenha bir matbaada basıyordu

Ben doğduğumda

Sen yoktun

En çok da buna ağlamıştım

Gözlerimde bir balık

İntiharını görmüştüm

Daha doğarken

Sen yoktun

Yıl dokuz yüz altmış yedi

Şimdi geç kalmışlığınla

Cezalandırıyorsun beni