Mehmet Ali Bozgeyik

Seni baharı gözede bekleyen yaprak gibi Annesini camda bekleyen çocuk İnsan eline düşmüş kuş gibi Seni sokağını kaybetmiş şehir Dumanını...

Şemen kara yağız bir oğlan Buğday yanığı teniyle başak başak saçları Güney doğu sıcağı kurak bakışları Issız ve kimsesiz Ama dağ değil...

Bir yelkovan kuşu gibi Ürkek ve hızlı Bir yanardağ ağzı gibi Sıcak ve harlı Bir çocuk gibi Umarsız olmasıdır yüreğin.

Ne anlatsam eksik kalır göz değil mesele Ama gözlerine hastayım iflah olmam Söz de değil mesele ama sözlerinden bal damlıyor Bal dudağını...

"Aramakmış oysa sevmek Özlemekmiş oysa sevmek" Şen kahkaha gölgesinde Kaygısızca dinlenmekmiş Sevilmenin kuytusunda Uyumakmış oysa sevmek...

Benim anlamadığım Neden insan sürekli aynı hatayı yapar Aynı sonuçları aldığı halde İnsan insanı tanır mı peki Anlar mı ya da Milyonlarca...

Bak aklım usulca değiştiriyor yerini Seni siliyor zamanın kirli eli Önce yüzün yitiriyor rengini Sonra gözlerindeki bal rengi Gülüşün...

Yıllar önce giydiğim Kunduramın Topuğundaki oynak çivi gibi İşliyor içerime Düğün resmindeki gülüşün Ve kulağımdaki sesin.

Köhne bir ışıktım Ölü bir karanlıkta Söndüm Sizi bir bir ayırdım elden günden Sevgisizlikten. Bütün kederim benim Bakışlarınızın...

Her şey tamam Soğuklar iniyor dağlardan Çiçekler topluyor göçünü Sen kapatmışsın kapını gülümseyen bir aşka Her şey tamam Olması...

Ağlamadım sen giderken Ayaklarım bağlandı bileklerinden Yangın oldum tutuştum bileklerimden Ağlamadım Sen giderken Sigaranın başını...

Kardeş seninki abi sevgisi Sessiz bir türkü benimkisi Uzun hava, telli turna Bir kanadında Kırık bir kız kardeş Bir kanadında Yarım...

Mart En güzel yüzündür Soğuğun üşüttüğü ellerimi Isıttığım Güleç Anaç Ve çocuk yüzlü erliğimin Hıçkırıklarını bastıran Kazma kürek...

İlk çığlığımda isyan vardı Çin’deki zafer sarhoşluğundan almış rengini Terazisi bozuk dünyaya Ve ilk çığlığımda Zeytin ağaçlarının...

Bugün karamsar bir havadayım Yağmur var-yağmuru severim oysa- Ellerim tutmuyor hiçbir şeyi Biraz hayalciyim bugün Aklım göçüp gidiyor...

Bazı şeyler gelip oturuyor yüreğime Unutmak mümkün olmuyor Aldanmayı anlıyorum Ama aldatmayı anlamıyor aklım Bu yüzden kendime küskünüm

Bir çift çağlayana bakıyorum sanki Yemyeşil bir yamaçtan Köpürüyor benliğimden sevgi Yükseliyor Sonra bırakıyor peşini imkansızın Ve...

Sana şöyle diyeceğim: Karanlığın sessizce söktüğü akşam güneşinin ardından döktüğüm göz yaşının neminden hüzün kapan havai görünüşlü...

Sarı saçların dökülüyor Söğüt yaprağı gibi sonbaharda Ela gözlerinin üstüne Her taraf sararıyor nafile bir aşkla Geçip gidiyor özlemini...

Bütün yolcuları oturan otobüste Bir tek bendim ayakta duran Ve benim yalnızlığımdı durmadan Kendini diğerlerinden ayıran.