Bir gün karanlık bir gecede
Ay öptü güneşin sevgilisini gizlice
İffetini yitirdiğini düşünen sevgili
Başı önde çıktı güne
İçi coşkun ırmaklar gibi çağlar
Yüzü kızgın toprak gibi
Başını yukarı kaldırmasını söylediler
Tüm çiçekler
Utanmak mı lazım diye sordular üstüne de
Sevmenin utanması mı olur gönül düştüyse birine
Gönlünün gölgesinde ay
Işığında güneş
Bir metres hayatı yaşadı çiçek
Her gün iki sevgiliyi aldı koynuna
Gece başka
Gündüz başka
Birkaç ay alınca koynuna
Soldu yaprakları
İki çizgili tohuma durdu
Siyah ve beyaz
Ardından ağlarken çiçekler
Güneşe aşık
Ayın sevgilisi bu çiçeğe
Günebakanayçekirdeği  dediler
Bütün çiçekler
Birini sevmenin utanacak bir şey olmadığını
Bu dersten öğrendiler.